Πρόοδος του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού

1 /8/2012 Βιογραφία Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει την Πρόοδο του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, δηλαδή την έξοδο του Τιμίου Σταυρού από το παλάτι (ή κατ' άλλους από το σκευοφυλάκιο της μεγάλης εκκλησίας) στην Πόλη. Βλέπε σχετικά και προεόρτια την 31η Ιουλίου. Όμως, ο Πατμιακός Κώδικας 266, αναγράφει ότι κατά την 1η Αυγούστου στη Μεγάλη εκκλησία ετελείτο «ἡ Βάπτισις τῶν τιμίων Ξύλων». Ἀπολυτίκιον Ἦχος α’. Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου, καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος, καὶ τὸ σὸν φυλάττων, διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα. Η πρόοδος του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, ήτοι η έξοδος αυτού εκ του ιερού Παλατιού εις την Πόλιν. Των αγίων Επτά Μαρτύρων Παίδων, των Μακκαβαίων Αβείμ, Αντωνίου, Αχείμ, Γουρίου, Ελεαζάρου, Ευσεβωνά και Μαρκέλλου, της μητρός αυτών Σολομονής και Ελεαζάρου (†166 π. Χ), του διδασκάλου αυτών. Των εν Πέργη αγίων Εννέα Μαρτύρων (1): Αλεξάνδρου, Άττου, Ευκλέου, Κατούνου, Κινδέου, Κυριάκου, Λεοντίου, Μηναίου και Μνησιθέου. Μαρτύρων: Θεοδώρου, Κηρύκου, Μηναίου, Μήνου, Πάπα του Νέου και Πολυεύκτου. Οσιομάρτυρος Ελέσης, της εν Κυθήροις. Οσίων Τιμοθέου επισκόπου Προκοννήσου, του θαυματουργού και Αντωνίου του Νέου, του εν Βερροία. (1)Οι άγιοι εννέα μάρτυρες, Λέοντιος, Άττος, Αλέξανδρος, Κινδέας, Μνησίθεος, Κυριακός, Μηναίος, Κατούνος και Ευκλής, έζησαν την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού και του ηγεμόνα Φλαβιανού, στην Πέργη της Παμφυλίας. Ο χριστιανισμός είχε από πολλή μικρή ηλικία στερεωθεί στις καρδιές τους και έγινε ακόμη πιο στέρεος όταν μεγάλωσαν. Ένα βράδυ λοιπόν, αποφάσισαν ότι θέλουν να μαρτυρήσουν για τον Χριστό και έτσι πήγαν στον ειδωλολατρικό ναό της Αρτέμιδος και κατέστρεψαν όλα τα αγάλματα πού βρίσκονταν εκεί. Μετά την ενέργειά τους αυτή, αμέσως συνελήφθησαν από τούς ειδωλολάτρες, οι οποίοι, αφού τους ανέκριναν, τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια. Πρώτα τους έκαψαν τα πλευρά, μετά χρησιμοποιώντας σιδερένια νύχια τους έσκισαν τις σάρκες και στη συνέχεια πήραν αναμμένους δαυλούς και τους τρύπησαν τα μάτια. Μετά τους έκλεισαν σε μία απάνθρωπη φυλακή, χωρίς νερό και τροφή. Μετά από λίγο χρόνο τους έβγαλαν και τους έριξαν σε ένα κλουβί με θηρία για να τους κατασπαράξουν. Αυτά όμως, παρά την πείνα τους, καθόντουσαν ήρεμα και δεν πλησίαζαν τους αγίους. Όσοι είδαν αυτό το θαυμαστό γεγονός, πράγματι εξεπλάγησαν και φώναξαν με μία φωνή «Μέγας ο Θεός των Χριστιανών». Και τότε έγινε το θαύμα. Αμέσως ακούστηκαν βροντές και άρχισαν να πέφτουν αστραπές, βροχή, ενώ συγχρόνως ακουγόταν μία φωνή, η οποία προσκαλούσε τους αγίους στον ουρανό. Μόλις οι άγιοι άκουσαν αυτήν την φωνή, χάρηκαν πάρα πολύ. Ύστερα από αυτό το γεγονός ο τύραννος νευρίασε τόσο πολύ που διέταξε να τους αποκεφαλίσουν. Έτσι λοιπόν ολοκληρώθηκε το μαρτύριο των εννέα Αγίων και πέραν στην αιώνια Βασιλεία.